เป็นเรื่องที่ผมเพิ่งจะรู้เมื่อตอนโตมาเป็นผู้ใหญ่ครับ ว่าอาหารไทยแบบ ส้มตำ เป็นอาหารที่คุณผู้หญิงจำนวนหนึงของประเทศไทย (จำนวนหนึ่งนี่มากทีเดียวเลย) ไม่สามารถจะหยุดกินได้เป็นเวลานานๆ หรือไม่สามารถเว้นระยะห่างการเติมส้มตำเข้าไปในร่างกายได้เกิน 1 สัปดาห์โดยเฉลี่ย
ถ้าเราลองสังเกตุดูรอบๆตัว เราจะพบร้านส้มตำ หรือร้านส้มตำรถเข็น หรือไก่ย่างส้มตำได้รอบตัว ในประเทศไทย ไม่ว่าจะเป็นตามศูนย์อาหารต่างๆภายในห้างสรรพสินค้า ตามริมถนน แถวรั้วโรงเรียน หรือมหาวิทยาลัย ร้านตามย่านท่องเที่ยว แหล่งอาหารใกล้ออฟฟิศที่ทำงาน ผมคิดว่าน่าจะหาทานได้ง่ายกว่าข้าวราดแกงเสียอีก แม้แต่ต้มยำกุ้งที่ว่าดังที่สุดจากประเทศไทย ออกไปสู่นานาชาติ ก็ยังหาทานยากกว่าส้มตำไก่ย่างเสียอีก
ตามรูปด้านล่างนี้ เป็นแพ็คเกจส้มตำกึ่งสำเร็จรูป ที่ขายอยู่ในซุปเปอร์มาเก็ตขนาดใหญ่ ของประเทศพม่าครับ พอดีคุณปริมต้องเข้าไปในไร่ ที่อยู่ในพื้นที่ห่างจากกรุงย่างกุ้งราวๆ 100 กิโลเมตร เลยแวะซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตก่อนเดินทางไปที่ไร่ เราพบอาหารไทยจำนวนมากเลย ที่ขายอยู่ที่นี่ คาดว่า 30% เลยที่เดียว ที่เป็นสินค้าไทย ไม่ว่าจะเป็น มาม่า ปลากระป๋อง ชา กาแฟ ถ้าเป็นสินค้าที่นำเข้าจากประเทศไทย จะอยู่ในระดับพรีเมี่ยมกว่าสินค้าที่นำเข้าจากประเทศอื่นๆเลยครับ ในสายตาของชาวพม่า แต่สินค้าไทยเราดีจริงๆครับ เมื่อเทียบกันสินค้าของชาติอื่นๆ ที่นำมาขายในศูนย์การค้าที่ผมเห็น ณ ที่นี้
ลองสังเกตุดูครับ ที่ฉลากเขียนไว้ว่า Thai Taste Papaya Salad ซึ่งแปลว่า ส้มตำในรสชาติแบบไทยๆนั้นเอง
