data-ad-format="autorelaxed">
วันหนึ่งท่านอิ๊กคิวกำลังโดยสารเรือข้ามฝาก ‘โยโดโนะ คาวาเสะ’ เพื่อจะไปยังเมืองซะไก ในเรือก็มีพระนักบวชวัดป่านิกายหนึ่ง โดยสารมาด้วยองค์หนึ่งชื่อ ‘ยามาบูฉิ’ ซึ่งก็ได้เข้ามาถามท่านอิ๊กคิว
“เฮ้ พระคุณเจ้า อยู่นิกายไหนล่ะท่านน่ะ?”
“ผมอยู่นิกายเซนครับ” ท่านอิ๊กคิวตอบ
“ผมว่านิกายของท่านไม่มีปาฏิหาริย์หรือฤทธิ์อะไรอย่างที่นิกายผมมีหรอกนะ”
“อะไรได้! ที่จริงพวกผมมีฤทธิ์ปาฏิหาริย์เยอะแยะหลายอย่าง เอ้า! เมื่อพูดถึงฤทธิ์และปาฏิหาริย์แล้ว ไหนท่านลองแสดงออกมาให้ดูหน่อยซิ พวกท่านมีดีอะไรบ้าง” ท่านอิ๊กคิวท้าทาย
“เฮอะ ด้วยอำนาจพลังจิตของผม ผมจะเรียก ‘ฟูโด’ (เทพที่ดุร้ายองค์หนึ่งของฝ่ายมหายาน) มาให้ท่านเห็นที่หัวเรือทีเดียวล่ะ”
ว่าแล้วยามาบูฉิก็หลับตาภาวนานับลูกประคำทันที เรียกเจ้าคอนโงะและเซตากะให้ปรากฏตัวขึ้นมาก่อน ผู้โดยสารในเรือหันหน้ามองกันเลิกลั่กแปลกใจว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น และก็สมดังที่คุยไว้ ที่หัวเรือมีรูปของฟูโดปรากฏตระหง่านอยู่พร้อมด้วยรัศมีเปลวไฟที่ลุกโชนอยู่รอบๆกายของมัน
จากนั้น ยามาบูฉิ ก็แสยะยิ้มและบอกกับท่านอิ๊กคิวว่า
“คุณสวดอ้อนวอนขอความกรุณาแก่ท่านเสียดีกว่า”
ถึงตอนนี้ผู้โดยสารอื่นๆชักกระสับกระส่าย มีท่านอิ๊กคิวแต่ผู้เดียวที่ยังสงบอยู่อย่างสบายอารมณ์
“ว่าอย่างไรเล่า เจ้าพระเซน” ยามาบูฉิกล่าวกระทบกระแทกขึ้น
“แกจะทำอย่างไรกับฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของฉัน?”
“ผมก็จะผลิตปาฏิหาริย์ของผมขึ้นมาบ้างน่ะซี” ท่านอิ๊กคิวกล่าวตอบ
“จากกายของผมนี้เองผมจะทำให้เกิดน้ำพุ่งออกมาดับเปลวไฟของฟูโดของท่านเสีย ทางที่ดีท่านรีบสวดคาถาของท่านไว้ดีกว่า”
ว่าแล้วท่านอิ๊กคิวก็ปัสสาวะรดราดลงไปที่เปลวไฟของฟูโดอย่างแรง ในที่สุดอำนาจจิตของยามาบูฉิก็สูญสิ้นไป และภาพฟูโดก็สลายหายไป
ทันใดนั้นผู้โดยสารในเรือลำนั้นทั้งหมดทุกคนต่างก็พากันโค้งคารวะให้แก่ท่านอิ๊กคิว สำหรับการแสดงปาฏิหาริย์อันล้ำค่ายิ่งนัก
จาก facebook พระพุทธศาสนา นิกายเซ็น - Zen
