สำเริง สืบสิมมา

             หลายชีวิตต้องดิ้นรนเอาตัวรอด บางคนทิ้งถิ่นฐานไปหางานทำที่เมืองใหญ่ แต่เมื่อเจอพิษเศรษฐกิจเล่นงานในที่สุดก็กลับบ้านเกิด คิดหาทางสร้างชีวิตต่อไปอย่าง "สำเริง สืบสิมมา" วัย 53 ปี แห่งบ้านโนนสัง ต.โนนสัง อ.กันทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ ที่ขวนขวายหาอาชีพด้วยสองมือ กระทั่งลงตัวที่ปลูกผักชีฝรั่ง สำเริงเล่าว่า อดีตนั้นยึดอาชีพทำนาบนพื้นที่นาเพียง 4 ไร่ และเป็นที่รู้กันว่าการทำนานั้นขณะที่มีต้นทุนสูงขึ้นทุกปี แต่ราคากลับเท่าเดิมหรือต่ำลง ช่วงนั้นครอบครัวล้มลุกคลุกคลานมาก จึงคิดหาช่องทางเสริมรายได้ด้วยการปลูกผักขาย หลังเกี่ยวข้าวเสร็จ "เริ่มจากปลูกสะระแหน่ก่อน พอมีรายได้เสริมบ้าง แต่จากที่ผมไปส่งผักก็เห็นผักชีฝรั่งขายดีและหมดเร็วมาก ผมจึงได้ขอซื้อแม่ค้าในมา 10 บาท ประมาณ 1 กำมือใหญ่ๆ

             จึงนำมาทดลองเพาะดู" สำเริงเล่า สำเริงเล่าอีกว่า หลังจากได้ผักชีฝรั่งมาหนึ่งกำมือ มาถึงสวนก็ลงมือปลูกทันทีโดยที่ไม่เคยรู้จักวิธีการปลูกมาก่อน ด้วยการทำเป็นแปลงเล็กๆ เอาปุ๋ยคอกมาใส่เหมือนปลูกผักทั่วไป จากนั้นรดน้ำพรวนดิน ทำอยู่อย่างนี้ราว 2 เดือนกว่า จึงถอนออกไปขาย ร่วมกับผักสะระแหน่ "จำได้ว่าขายกิโลกรัมละ 40 บาท ก็มาคิดว่าปลูกแค่เพียงพื้นที่เล็กๆ แต่ขายได้ราคาดีกว่าสะระแหน่ที่ปลูกเป็นไร่เสียอีก จึงนำเงินจากการขายไปซื้อผ้าสะแลนมากาง แล้วลงมือขยายแปลงผักชีฝรั่งเรื่อยๆ จนเต็มพื้นที่ โดยคอยใส่ปุ๋ย พรวนดิน ปุ๋ยก็ใช้ปุ๋ยคอกอย่างเดียว ยาฆ่าแมลงก็ไม่ต้องใช้เพราะผักชีฝรั่งจะไม่มีแมลงมายุ่งเลย" ผ่านไปเกือบ 3 ปี ทุกวันนี้ครอบครัวของ "สำเริง" นอกจากถอยรถปิกอัพป้ายแดงมาขับแล้ว เขายังมีเงินเก็บกว่า 2 แสนบาท

 นับ ว่าประตูสู่ความสำเร็จของ “สำเริง” นั้น เขาได้ใช้เงินซื้อบัตรผ่านประตูเข้าไปเพียง 10 บาท แต่หากเขาไม่อดทน รักในอาชีพเกษตรกรรม และเชื่อมั่นในวิถีชีวิตแบบพอเพียงแล้วก็ยากที่จะประสบผลสำเร็จได้ดั่งทุก วันนี้

ที่มา: คมชัดลึก

ส่งความคิดเห็น