ลิงแสม - เกษตรน่ารู้

ลิงแสม - เกษตรน่ารู้ ลิงแสมมีขนตามลำตัวสีน้ำตาล หางยาวกว่าความยาวของลำตัว ขนตรงกลางหัวมีลักษณะตั้งแหลมชี้ขึ้น ในประเทศไทยมีอยู่หลายชนิด ชนิดที่พบทางอ่าวไทยมีขนยาวเป็นจุกอยู่บนหัวขนมีสีเหลืองคล้ายลิงวอก ส่วนชนิดที่พบทางฝั่งทะเลอันดามันมีขนาดเล็กกว่าและหน้าดำ

พบในทวีปเอเชียแถบอินโดจีน พม่า มาเลเซีย อินโดนีเซีย ชวา ฟิลิปปินส์ บอร์เนียว และในประเทศไทยพบอยู่ทั่วไป โดยมีชุกชุมตามป่าชายเลนและริมฝั่งทะเล ชอบกินปู ปลา หอย แมลง และพืช ผัก ผลไม้ต่าง ๆ เป็นอาหาร อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง สามารถว่ายน้ำและดำน้ำเก่ง ขณะดำน้ำจะลืมตาจับเหยื่อ ออกหากินตอนกลางวัน ลิงแสมเป็นลิงที่นำมาฝึกเล่นละครลิงได้

จัดเป็นลิงขนาดกลางแตกต่างจากลิงชนิดอื่นตรงที่มีหางยาวโดยเท่ากับความยาวของหัวรวมลำตัว อยู่เป็นฝูงใหญ่ อาจมีสมาชิกในฝูงได้ถึง 200 ตัว โตเต็มที่เมื่อมีอายุได้ราว 3-4 ปี ออกลูกครั้งละ 1 ตัว ลูกที่มีอายุน้อยจะเกาะติดแม่เสมอ จัดเป็นลิงอีกชนิดหนึ่งที่หากเลี้ยงตั้งแต่ยังเล็ก จะสามารถนำมาฝึกหัดให้เชื่องได้เหมือนลิงกัง เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535

อดีตมักถูกจับมาตัดเขี้ยวใช้ประโยชน์สนองความเชื่อ เป็นเครื่องรางของขลังอย่างหนึ่ง ตามความเชื่อของคนในบางพื้นที่ ที่เชื่อว่าหากนำหัวกะโหลกหรือเขี้ยวลิงไปแขวนไว้ในเล้าเป็ดเล้าไก่หรือกรงนก จะป้องกันโรคห่าหรือโรคอหิวาตกโรค ในประเทศกลุ่มเอเชียตะวันออกเฉียงใต้บางประเทศบุคคลบางกลุ่มเชื่อว่าการนำเขี้ยวลิงพกติดตัวเป็นการล้างอาถรรพณ์ต่าง ๆ ทำให้ได้รับโชคจากการเสี่ยงในบ่อนกาสิโนเป็นต้น.

อ้างอิง:www.dailynews.co.th

ส่งความคิดเห็น