โรคใบขาวของอ้อย

ลักษณะกออ้อยที่แสดงอาการใบขาว

อาการใบขาวของอ้อยบนอ้อยตอในระยะเริ่มต้น

อาการของโรคใบขาวในอ้อยปลูกในระยะเริ่มต้น

อาการบนอ้อยแก่ ใบยอดขาว แตกตาด้านข้างมีสีขาวเช่นเดียวกัน

ลักษณะของเซลล์ของเชื้อไฟโตพลาสมาในเซลล์ท่อน้ำท่ออาหารของอ้อย ซึ่งเชื้อไฟโตพลาสมาสามารถเคลื่อนที่ผ่านจากเซลล์หนึ่งไปสู่อีกเซลล์หนึ่งได้

โรคใบขาวของอ้อย สาเหตุของโรค

เชื้อไฟโตพลาสมา (Phytoplasma)

ความเสียหาย/ความสำคัญ

โรคนี้จัดว่าเป็นโรคที่สำคัญอันดับหนึ่งของอ้อยเนื่องจากระบาดทำความเสียหายมาก และกว้างขวาง ยากที่จะทำการป้องกันกำจัด หลังจากที่พบโรคนี้ 1 ปี (พ.ศ.2499) มีรายงานว่าที่จังหวัดลำปางมีโรคใบขาวระบาดทำความเสียหาย 500 ไร่ อีก 6-7 ปีต่อมา (พ.ศ. 2505-2506) ระบาดเพิ่มขึ้นเป็น 10 เท่า และทำให้ผลผลิตอ้อยลดลง 50% ในปี 2517 น้อม ขันติคุณ ประมาณว่าโรคนี้ทำความเสียหายกับอ้อย 50,000 ไร่ คิดเป็นมูลค่า 100 ล้านบาท ในปัจจุบันความเสียหายเพิ่มขึ้น เนื่องจากโรคระบาดกว้างขวางและเป็นปัญหาของชาวไร่อ้อยในเกือบทุกแหล่งปลูก

เชื้อสาเหตุของโรคเข้าไปมีผลต่อการสร้าง chlorophyll ซึ่งเป็นส่วนสีเขียวของอ้อย ทั้งนี้เชื้ออาจทำให้การสร้าง chlorophyll ช้าลง หรือไม่อาจจะสร้างได้เลย จึงทำให้พืชแสดงอาการขาวหรือเหลืองมากน้อยแตกต่างกันไป

อ้อยที่เป็นโรครุนแรง ผลผลิตของอ้อยลดลงมากกว่า 50%

ลักษณะอาการโรค

โรคใบขาวสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกระยะการเจริญเติบโตของอ้อย โดยอาการจะปรากฎให้เห็นได้ชัดเจนในระยะกล้า อ้อยแตกกอฝอยมีหน่อเล็ก ๆ ที่มีใบสีขาวจำนวนมาก คล้ายกอหญ้า หน่อไม่เจริญเป็นลำ หากอาการโรครุนแรงอ้อยจะแห้งต่ายทั้งกอในที่สุด หากหน่ออ้อยในกอเจริญเป็นลำได้ ลำอ้อยที่ได้จะไม่สมบูรณ์ อาจมีใบขาวที่ปลายยอด หรือมีหน่อขาวเล็ก ๆ งอกจากตาข้างของลำ บางครั้งอาการของโรคจะมีลักษณะแฝง พบเสมอในอ้อยปลูกปีแรก โดยอ้อยเป็นโรคเจริญเติบโตเป็นลำ มีใบสีเขียวคล้ายอ้อยปกติ มีเพียงหน่อขาวเล็ก ๆ ที่โคนกอ แต่อาการโรคจะปรากฎให้ห็นได้ชัดเจนในอ้อยตอในระยะเวลาต่อมา รวมทั้งแหล่งระบาดที่สำคัญของโรค ซึ่งเมื่อนำอ้อยที่มีอาการแฝงคล้ายอ้อยปกติดังกล่าวไปปลูกต่อ ก็จะทำให้โรคระบาดต่อไปได้อย่างกว้างขวาง

อาการของโรคปรากฎทั้งบนอ้อยปลูกและอ้อยตอ ในบางครั้งพบว่าอ้อยเป็นโรคตั้งแต่เริ่มปลูก บางครั้งพบเมื่อเป็นอ้อยตอ ทั้งนี้อาจจะเนื่องจากปริมาณของเชื้อสาเหตุของโรคว่ามีอยู่มากน้อยแค่ไหน พอที่จะทำให้อ้อยแสดงอาการของโรคหรือไม่

การแพร่ระบาด

โรคใบขาวของอ้อยแพร่ระบาดโดยมีเชื้อติดไปกับท่อนพันธุ์อ้อย นอกจากนั้นยังมีเพลี้ยจักจั่นสีน้ำตาล (Matsumuratettix hiroglyphicus) เป็นแมลงพาหะ ถ่ายทอดเชื้อจากกออ้อยที่เป็นโรคไปยังกออ้อยปกติในไร่ พบจำนวนมากในช่วงฤดูฝน

ระบาดรุนแรงในเขตพื้นที่ปลูกอ้อยที่เป็นดินทราย ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เช่น อ.กุมภวาปี จ.อุดรธานี จ.กาฬสินธุ์ จ.ขอนแก่น ในเขตพื้นที่ปลูกอ้อยภาคตะวันออก จ.สระแก้ว รวมทั้งพื้นที่ปลูกภาคกลางและภาคตะวันตก จ.นครสวรรค์ กำแพงเพชร ราชบุรี กาญจนบุรี ลงไปถึง จ.ประจวบคีรีขันธ์

1.ติดมากับท่อนพันธุ์

2.แมลงพาหะพวกเพลี้ยจั๊กจั่น 2 ชนิด คือ Epitetix hiroglyphicus หรือ Matsumuratettix hiroglyphicus แล Cicadulina bipunctella ในประเทศไทยเคยมีรายงานการพบ M.hiroglyphicus แต่ยังไม่มีรายงานยืนยันการถ่ายทอดโรค

3.มีรายงานแพร่ระบาดโดยเครื่องมือที่ใช้ตัดอ้อยหรือเก็บเกี่ยวอ้อย แต่จากการทดลองไม่พบการถ่ายทอดโรคโดยมีดตัดอ้อย

คำแนะนำการป้องกันกำจัด

ก่อนการเก็บเกี่ยว/การดำเนินการในไร่

ตรวจแปลงอ้อยสม่ำเสมอ ในแปลงที่เริ่มพบกอเป็นโรคให้รีบขุดทิ้งทำลาย หรือพ่นกอเป็นโรคด้วยสารกำจัดวัชพืชไกลโฟเสท 1%
เตรียมคัดเลือกหาพันธุ์อ้อยที่ทนทานต่อโรค เช่ล ฟิลล์ 58-260, 85-118, 85-105, 87-2-113
จัดทำแปลงพันธุ์อ้อย เพื่อขยายปลูกในปีต่อไป การเตรียมแปลงปลูกพันธุ์ควรใช้ท่อนพันธุ์ที่สมบูรณ์ ปลอดโรค แช่ท่อนพันธุ์ในน้ำร้อน 50 องศาเซลเซียส 2-3 ชั่วโมงก่อนปลูก แปลงพันธุ์ควรอยู่ห่างจากพื้นที่โรคระบาดและมีการตรวจโรคในแปลงสม่ำเสมอ

หลังการเก็บเกี่ยว

ไถทำลายแปลงอ้อยตอที่เป็นโรครุนแรงทิ้งเพื่อไม่ให้เป็นแหล่งระบาดของเชื้อ
คราดตอเก่าออกให้หมด ปลูกพืชบำรุงดินหมุนเวียน และไถกลบเป็นปุ๋ยพืชสดก่อนปลูกอ้อยใหม่
เลือกฤดูปลูกให้เหมาะสม (ตุลาคม-ธันวาคม) เพื่อลดการติดเชื้อจากแมลงพาหะที่ระบาดในฤดูฝน
ใช้ท่อนพันธุ์สำหรับปลูกที่สมบูรณ์ ปลอดโรค จากแปลงพันธุ์ที่เตรียมไว้ข้างต้น และหากจำเป็นต้องซื้อพันธุ์ ควรคัดเลือกท่อนพันธุ์จากพื้นที่ที่ไม่มีโรค และตรวจอ้อยพันธุ์ที่จะซื้อตั้งแต่อ้อยยังยืนต้นอยู่ในไร่ว่าปราศจากอาการของโรคใบขาวจริง

พันธุ์อ้อยที่ต้านทาน

ฟิลล์ 58-260, 85-118, 85-105, 87-2-113, เอฟ 140ม เอฟ 134, เอฟ 137

อ้างอิง : http://oldweb.ocsb.go.th

ส่งความคิดเห็น