ปลูก ต๋าว เติมความสมบูรณ์แหล่งอาชีพ

ปลูก"ต๋าว"เติมความสมบูรณ์แหล่งอาชีพ สถานีพัฒนาการเกษตรที่สูงตามพระราชดำริ บ้านสันติสุข-บ้านขุนกำลัง อำเภอปง จังหวัดพะเยา ได้รับการจัดตั้งขึ้นมาตามพระราชดำริในสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เพื่อฟื้นฟูระบบนิเวศ ป่าต้นน้ำให้สมบูรณ์ และตั้งธนาคารข้าวให้เหมือนธนาคารการเงิน ให้เป็นสถานที่เรียนรู้และรับจ้างเป็นแรงงานของชุมชน ฝึกทำการเกษตรแผนใหม่ควบคู่กับการอนุรักษ์ดินและน้ำ เนื่องจากราษฎรขาดทักษะและขาดความรู้ทางด้านการเกษตร ส่งเสริมให้ราษฎรมีความเข้าใจว่าป่ามีความสำคัญกับน้ำอย่างมาก ถ้าถางป่าหมดก็จะเกิดความแห้งแล้ง ซึ่งแนวทางดังกล่าวนี้เป็นการแก้ไขปัญหาความยากจนของราษฎร ส่งเสริมให้ราษฎรมีความรู้ทางการเกษตรอย่างถูกวิธี ทรัพยากรธรรมชาติ ป่าไม้ และสัตว์ป่าได้รับการฟื้นฟูให้มีความอุดมสมบูรณ์ ชุมชนมีความเข้มแข็ง ไม่มีปัญหายาเสพติด เกิดความมั่นคงต่อชาติบ้านเมือง ชุมชนสามารถอยู่ร่วมกับป่าได้อย่างเกื้อกูลกัน

โครงการสถานีพัฒนาการเกษตรที่สูงตามพระราชดำริ มีพื้นที่ดำเนินการคาบเกี่ยวกับ 2 หมู่บ้าน ได้แก่ บ้านสันติสุขและบ้านขุนกำลัง มีพื้นที่รวมทั้งหมด 46,875 ไร่ ตั้งอยู่หมู่ที่ 7 บ้านสันติสุข และหมู่ที่ 4 บ้านขุนกำลัง ตำบลขุนควร อำเภอปง จังหวัดพะเยา เป็นเสมือนหนึ่งวิทยาลัยของชุมชน เพื่อให้ความรู้แก่ราษฎรในการทำการเกษตรอย่างถูกหลักวิชาการ โดยใช้พื้นที่ดินอย่างจำกัดให้ได้ผลผลิตเพิ่มขึ้น พอเลี้ยงตนเองได้ ให้ยึดถือแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเรื่องระบบเศรษฐกิจพอเพียงเป็นหลักในการดำเนินงานอนุรักษ์และฟื้นฟูเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และอนุรักษ์แหล่งต้นน้ำของแม่น้ำยม เพื่อป้องกันวิกฤติการณ์ขาดแคลนน้ำในอนาคต

อีกประการที่นี่ประสบความสำเร็จในการเพาะขยายพันธุ์ต๋าว พืชเศรษฐกิจตามธรรมชาติที่ราษฎรในพื้นที่ใช้ประโยชน์ในการทำกินมานมนาน แต่เนื่องจากเก็บเกี่ยวผลต๋าวแบบดั้งเดิมคือโค่นต้นเพื่อตัดเอาผลมาผลิตเป็นลูกชิดส่งขายในเมืองทำให้ต๋าวลดน้อยลงอย่างต่อเนื่อง จึงต้องเร่งปลูกทดแทน โครงการฯ เพาะต๋าวด้วยการกะเทาะเปลือกของต๋าวออกมาแล้วแช่ในน้ำอุ่นเป็นเวลาหนึ่งคืน แช่ด้วยน้ำยากันรา ประมาณ 3-5 นาที นำไปเพาะในขุยมะพร้าว แล้วนำลงถุงดำ ปิดปากถุงสนิทแล้วทิ้งไว้ประมาณ 2-3 เดือน โดยทำการตรวจสอบความชื้นของขุยมะพร้าวทุก ๆ สองสัปดาห์ จากนั้นรอการงอกเป็นต้นจึงนำไปปลูกในพื้นที่ต่อไป

การปลูกต๋าวของโครงการได้ให้ราษฎรที่มีอาชีพในการการตัดเก็บผลต๋าวนำต้นกล้าติดตัวเข้าป่าในระหว่างไปเก็บลูกต๋าว เจอต้นต๋าวที่ใดก็นำต้นกล้าลงปลูกในพื้นที่นั้น ซึ่งแน่นอนว่าการดำเนินการเช่นนี้จะทำให้ต๋าวไม่หมดไปจากพื้นที่ป่าอย่างแน่นอนที่สำคัญราษฎรที่ได้รับประโยชน์จากต๋าวในการประกอบอาชีพจะเกิดความหวงแหนและเห็นคุณค่าของการมีต๋าวเพิ่มขึ้นในพื้นที่ป่า เพราะนั่นหมายถึงอาชีพและรายได้จะไม่มีวันหมด ขณะเดียวกันความชุ่มชื้นของผืนป่าก็จะยังคงอยู่คู่กับป่าในพื้นที่อย่างยั่งยืน.

อ้างอิง:www.dailynews.co.th

ส่งความคิดเห็น