เลี้ยงหมูป่าแบบอินทรีย์ จำหน่าย สมาชิก

เลี้ยงหมูป่าแบบอินทรีย์ นางสาวสุมาลี ทองธีระ ผู้จัดการสหกรณ์การเกษตรลำพระเพลิง จำกัด อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา เปิดเผยว่าสหกรณ์ได้ส่งเสริมและสนับสนุนสมาชิกสหกรณ์ทำการผลิตทั้งด้านพืชและปศุสัตว์แบบอินทรีย์เพื่อนำผลผลิตมาจำหน่ายให้กับสมาชิกและประชาชนโดยทั่วไป และตลอดเวลาที่ผ่านมาประสบความสำเร็จในการดำเนินการเป็นอย่างดี จนสามารถเป็นแบบอย่างให้กับสมาชิกสหกรณ์และเกษตรกรรายอื่น ๆ ทั้งในพื้นที่และต่างพื้นที่อย่างต่อเนื่องตลอดมา

เช่น การเลี้ยงหมูป่าแบบอินทรีย์ มีการบริหารจัดการแบบอิงธรรมชาติ เลี้ยงแบบธรรมชาติ และจัดการฟาร์มแบบอินทรีย์ นำมูลหมูมาผลิตก๊าซชีวภาพเพื่อใช้หุงต้มภายในครัวเรือน สามารถลดค่าใช้จ่ายให้กับครัวเรือนของสมาชิกเป็นอย่างดี ทำให้สมาชิกมีรายได้เพิ่ม ดังกรณีของนายอ่าง เทียมสำโรง เกษตรกร หมู่ 6 บ้านกลาง ต.บ่อปลาทอง อ.ปักธงชัย จ.นครราชสีมา ซึ่งเป็นหนึ่งของเกษตรกรที่หันมาทำการเกษตรในระบบเกษตรอินทรีย์และประสบความสำเร็จตามเป้าหมายโดยที่สหกรณ์ลำพระเพลิง อ.ปักธงชัย จ.นครราชสีมา ให้การส่งเสริมและสนับสนุนภายในพื้นที่ทำการเกษตรของนายอ่าง นอกจากจะปลูกข้าว ปลูกพืชให้ผล เช่น ละมุด และกล้วยแล้ว ก็ยังมีการทำปศุสัตว์ด้วยการเลี้ยงหมูป่าแบบอินทรีย์อีกด้วย

นายอ่างเล่าว่า ตนเลี้ยง หมูป่าโดยให้กินผัก เผือก มัน เห็ด หน่อไม้ ข้าวโพด สับปะรด ถั่วลิสงและหญ้าอ่อน ๆ โดยผสมรำ หรือหัวอาหารนิดหน่อยในปริมาณเหมาะสมเพื่อหมูป่าจะได้มีเนื้อหนา ไม่มีมัน ถ้าให้หัวอาหารหรืออาหารถุงจะโตไว ตัวใหญ่ แต่จะมีไขมันมาก หนังไม่กรอบ และไม่หนา ราคาก็จะตกทันที อาหารที่ใช้เลี้ยงหมูป่า แบ่งเป็น 5 ระยะ โดยให้วันละสองมื้อ เช้า-เย็น โดยอาหารสำเร็จหมูดูดนม ให้จนกระทั่งถึงลูกหมูหย่านม หมูรุ่นจะกินอาหารประมาณวันละ 0.5 กิโลกรัมต่อตัว หมูขุนกินประมาณวันละ 0.5 กิโลกรัม ให้จนมีอายุ 1 ปี แล้วส่งชำแหละจะได้น้ำหนักประมาณ 60 กิโลกรัมต่อตัว

ส่วนแม่หมูที่ผสมติดแล้วจะให้กินอาหารวันละ 1 กิโลกรัม เป็นเวลา 2.5 เดือน แล้วจึงให้อาหารเพิ่มขึ้นเป็น 15 กิโลกรัมต่อวันจนถึงอีก 2 อาทิตย์ก่อนออกลูก ให้กินอาหารเพียง 1 กิโลกรัมต่อวัน เมื่อออกลูกแล้วให้กิน 3 กิโลกรัมต่อวัน หมูป่าจะกินอาหารน้อยกว่าหมูบ้านถึง 5 เท่า อาหารเลี้ยงหมูบ้าน 1 ตัว จึงเลี้ยงหมูป่าได้ 5 ตัว ปกติจะให้อาหารหมูป่าวันละ 2 มื้อ มื้อละครึ่งกิโลกรัม น้ำให้เพียงวันละ 1 แกลลอน การผสมอาหารจะไม่ให้หัวอาหารมากเกินไป เพราะจะทำให้หมูป่าท้องร่วง ทำให้เปลืองโดยใช่เหตุ บางครั้งก็ใช้ต้นกล้วยหั่นซอยผสมกับรำข้าว ในอัตราต้นกล้วย 3 ส่วน รำ 1 ส่วน ให้กินวันละ 2 เวลา เช้า-เย็น กลางวันเสริมด้วยผักตบชวาหัวมันหรือกล้วย ฉีดน้ำล้างคอกทุกวันและราดน้ำยาฆ่าเชื้อทุกอาทิตย์ช่วยป้องกันโรค ภายในคอกจะสร้างบ่อหมักเอาไว้เพื่อกวาดมูลหมูลงไปในช่วงเช้าระหว่างให้อาหาร มูลหมูจะหมักในบ่อเป็นแก๊สนำมาใช้หุงต้มภายในครัวเรือน โดยไม่ต้องซื้อแก๊สลดค่าใช้จ่ายส่วนนี้ได้มาก หมูป่า มีถิ่นกำเนิดอยู่ในทวีปเอเชีย ในประเทศไทย ที่พบมีอยู่ 2 พันธุ์ คือ พันธุ์หน้ายาว และพันธุ์หน้าสั้น

หมูป่า มีขนหยาบแข็งสีน้ำตาลเข้มหรือดำ รูปร่างไม่อ้วนเหมือนหมูบ้าน รูปร่างผอมและสูง หัวยาวและแหลมกว่าหมูบ้าน ขาเล็กและเรียวยาว กีบเท้าเล็กแต่แข็งแรง หูเล็ก ตาโตสีดำ คอยาวและสั้น ตาลีบบาง ท้ายหัก มีขนแปรงสีดำเข้มและสีดอกเลายาวประมาณ 6 นิ้ว ขึ้นตั้งแต่ท้ายทอยตลอดไปตามแนวสันหลังจนถึงตะโพก ขนส่วนนี้จะตั้งขึ้นได้ โดยเฉพาะในเวลาที่ตกใจ หรือเตรียมพร้อมที่จะสู้ ส่วนหางไม่มีขน มีความยาวจนถึงข้อขาหลัง หนังหมูป่าจะหนาโดยเฉพาะที่บริเวณไหล่ ประมาณ 5 ซม. หรือมากกว่า จมูกอ่อนแต่แข็งแรง เนื่องจากหมูป่าจะใช้ปลายจมูกขุดคุ้ยดิน หรือจอมปลวกเพื่อหาอาหาร หมูป่าจะมีเขี้ยว 4 เขี้ยว ยาวและแหลม ในตัวผู้ เขี้ยวนี้จะใช้เป็นอาวุธประจำตัวในการป้องกันตัว เขี้ยวทั้ง 4 จะโค้งงอขึ้นด้านบน ความยาวของเขี้ยววัดจากโคนถึงปลายยาวประมาณ 4-5 นิ้ว และตัวเมียจะมีเต้านมแถวละ 5 เต้า ลูกหมูป่าเมื่อยังเล็ก สีขนที่ลำตัวลูกหมูป่าจะมีลายเป็นแถบเล็ก ๆ สีเหลืองสลับขาวพาดตามความยาวของลำตัวคล้ายกับลายแตงไทย อายุ 5-6 เดือน ลายจะค่อย ๆ เลือนหายไป จนมีสีผิวและขนเหมือนกับพ่อแม่.

อ้างอิง:www.dailynews.co.th

ส่งความคิดเห็น