เกษตรชัยนาทแนะวิธีแก้ปัญหาโรคใบด่างในมะเขือ

เกษตรชัยนาทแนะวิธีแก้ปัญหาโรคใบด่างในมะเขือ เกษตรชัยนาทแนะวิธีแก้ปัญหาโรคใบด่างในมะเขือ ด้วยเกิดการระบาดของโรคใบด่างในสวนมะเขือ สร้างความเสียหายให้กับเกษตรกรผู้ปลูกมะเขือเพื่อการค้า ส่งผลให้ผลผลิตที่ได้รับลดลง เนื่องจากมะเขือที่เกิดโรคใบด่างจะแคระแกรนให้ผลผลิตน้อย แต่ถ้าเป็นต้นที่ยังเล็กจะไม่ให้ผลผลิตเลย เพื่อการป้องกันและควบคุมไม่ให้เกิดการระบาดติดต่อกันในพื้นที่อย่างต่อเนื่อง ในเบื้องต้นเกษตรกรจะต้องตัดหรือถอนต้นมะเขือที่เป็นโรคทิ้งออกจากแปลง และเผาทิ้งทันที

นายสมศักดิ์ วรรณะ เกษตรจังหวัดชัยนาท กล่าวว่า ตั้งแต่ปลายเดือนกุมภาพันธ์เกษตรกรในพื้นที่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาและพื้นที่ที่ฟื้นจากน้ำท่วมเกษตรกร จำนวน 290 ครัวเรือน ได้ปลูกมะเขือเพื่อการค้าประมาณ 416 ไร่ ส่วนใหญ่จะเป็นมะเขือยาว จำนวน 278 ไร่ มะเขือเปราะ จำนวน 148 ไร่ มะเขือส่วนหนึ่งในสวนได้เกิดโรคใบด่างอย่างทั่วถึง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สร้างความเสียหายอย่างสิ้นเชิง แต่ก็สร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจให้กับเกษตรกรผู้ปลูกมะเขือเป็นจำนวนมาก ทั้งผลผลิตที่ลดลง และค่าสารเคมีเพื่อป้องกันและกำจัดศัตรูพืช ซึ่งโรคใบด่างเกิดจากเชื้อไวรัส มีแมลงปากดูดเป็นพาหะ อาการที่เกิดขึ้นคือ ใบของมะเขือ จะด่างลายมีสีเหลืองสลับเขียว เส้นใบขยายบวมโต ด่างลาย หดย่น หรือแผลเป็นวงซ้อนกัน สีเหลือง และอาการที่พบในส่วนอื่น ๆ ของพืช เช่น ผลผลิตบิดเบี้ยว ขนาดเล็กกว่าปกติ แต่ถ้าเกิดกับมะเขือที่ยังเล็กและไม่สมบูรณ์จะไม่ให้ผลผลิตเลย ด้านการป้องกันกำจัด ยังไม่มีคำแนะนำในเรื่องการใช้สารเคมี แต่มีแนวทางป้องกันโดยกำจัดต้นที่เป็นโรคทิ้งไป ด้วยการถอนหรือตัดชิดดินขนออกจากแปลง แล้วเผาทิ้งทันที และพ่นสารเคมีป้องกันและกำจัดแมลงปากดูด เพื่อยับยั้งการแพร่กระจายของโรคนี้
นายสมศักดิ์ วรรณะ กล่าวถึงการป้องกันเสริมอีกว่า ขอให้เกษตรกรใช้วิธีการป้องกันและกำจัดศัตรูพืชแบบผสมผสาน เช่นใช้เมล็ดพันธุ์ที่ไม่เป็นโรค และจัดหาพืชพันธุ์ต้านทานมาปลูกทดแทน ทำความสะอาดเครื่องมือเครื่องใช้ก่อนหรือหลังปลูก อนุรักษ์ศัตรูธรรมชาติ ตัวห้ำ เช่น ด้วงเต่า แมลงวันดอกไม้ และแตนเบียน ซึ่งเป็นศัตรูธรรมชาติที่สำคัญของแมลงปากดูด ปลูกพืชที่เจริญเติบโตเร็วและสุขภาพดีแทนพืชตระกูลมะเขือ เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันโรคและแมลงหลายชนิด เพลี้ยอ่อนมักระบาดเมื่อพืชสุขภาพไม่ดี เช่น หลังการปลูกหรือเมื่อได้รับปุ๋ยน้อยและโครงสร้างดินไม่ดี ทำให้พืชไม่แข็งแรง เป็นต้น อีกทั้งป้องกันโดยการเขตกรรม เศษซากพืชที่เหลืออยู่ในแปลงหลังการเก็บเกี่ยวมักเป็นแหล่งสะสมไข่หรือตัวแก่ของแมลงปากดูดโดยเฉพาะเพลี้ยอ่อน ดังนั้นการกำจัดเศษซากเหล่านั้นจะเป็นการป้องกันไม่ให้เพลี้ยอ่อนคงอยู่และระบาดในฤดูต่อไป โดยการฝังกลบลงดิน เก็บไปทำกองปุ๋ยหมัก ตากให้แห้งหรือเผาทำลาย การเก็บเศษซากพืชออกมีความจำเป็นมากในการป้องกันโรค

ทั้งนี้สามารถติดต่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ศูนย์บริการและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรจำตำบล เกษตรอำเภอ หรือเกษตรจังหวัดใกล้บ้านท่าน

อ้างอิง:http://thainews.prd.go.th

ส่งความคิดเห็น