การป้องกันกำจัดโรคเหี่ยวเน่าแดง จากไร่อ้อย

โรคเหี่ยวเน่าแดง
สาเหตุ เกิดจากเชื้อรา 2 ชนิด คือ Fusarium moniliforme และ Colletotrichum falcatum

การระบาด
1. การระบาดเป็นไปอย่างกว้างขวางโดยทางท่อนพันธุ์
2. เชื้อ Fusarium moniliforme อยู่ในดิน สามารถเข้าทำลายได้ทางรากและโคนต้น
3. เชื้อ Colletotrichum falcatum สามารถเข้าทำลายได้ตาม รอยแผลที่เกิดจากหนอนหรือแผลแตกของลำ หรือทางรอยเปิดธรรมชาติ

โรคจะระบาดรุนแรงในพื้นที่ที่มีความชื้นสูง เช่น ในเขตชลประทานหรือพื้นที่นา ทำให้ผลผลิตเสียหาย 30-100 % CCS ลดลง

ลักษณะอาการ
อ้อยจะเหี่ยวตายฉับพลัน ยืนต้นแห้งตาย ไม่สามารถเก็บเกี่ยวได้
1. ระยะแรก อายุ 4-5 เดือน อ้อยใบเหลือง ขอบใบแห้ง
2. อ้อยจะยืนต้นแห้งตายเป็นกอ ๆ จนถึงระยะเก็บเกี่ยว
3. ผ่าในลำจะเห็นเนื้ออ้อยเน่า ช้ำ เป็นสีแดงจ้ำ ๆ หรือเนื้ออ้อยเน่าเป็นสีน้ำตาลปนม่วง

การป้องกันกำจัด
1. เมื่อเกิดการระบาด ก่อนการเก็บเกี่ยว
(1) เร่งระบายน้ำแปลงที่มีน้ำขัง
(2) งดการเร่งปุ๋ยและน้ำ
(3) รีบตัดอ้อยเข้าหีบ

2. การจัดการแก้ไขหลังเก็บเกี่ยว
(1) รื้อแปลงทิ้ง
(2) ทำลายซากตอเก่า โดยการคราดออกและเผาทิ้ง
(3) ไถดินตาก ประมาณ 3 ครั้ง
(4) ปลูกพืชสลับ เช่น ข้าวหรือกล้วยก่อนปลูกอ้อยฤดูใหม่
(5) เปลี่ยนมาปลูกพันธุ์ที่ต้านทาน เช่น คิว 100, เค 76-4, เค 84-200, เค 88-92, เค 88-93, เค 90-77, อู่ทอง 4 ไม่ควรใช้พันธุ์อ่อนแอ เช่น อู่ทอง 1, อู่ทอง 3, เค 84-69, เค 90-54 และ มก. 50
(6) คัดเลือกพันธุ์ที่สมบูรณ์ จากแหล่งที่ไม่เป็นโรค หรือเตรียมแปลงพันธุ์ด้วยตนเอง
(7) ถ้าไม่แน่ใจว่าพันธุ์ต้านทานหรือไม่ ก่อนปลูกควรแช่ท่อนพันธุ์ในสารเคมี เพื่อป้องกันกำจัดโรค อัตราต่อไปนี้ต่อน้ำ 20 ลิตร : > เบนโนมิล (เบนเลท 25 % WP) อัตรา 25 กรัม, > ไธอะเบนดาโซล (พรอนโต 90 %), > ไธโอฟาเนท-เมททิล (ทอปซินเอ็ม 50 %) 20 มล., > โปรพิโคนาโซล (ทิลท์ 250 อีซี.) 16 มล.

อ้างอิง : http://sfcrc.suphanburi.info

ส่งความคิดเห็น