มะละกอใบหงิก มะละกอใบด่าง มะละกอใบเหี่ยว มะละกอยอดหงิก มะละกอดอกร่วง เป็นโรคจากเชื้อรา

มะละกอใบเหลือง มะละกอใบซีดจาง ต้นมะละกอโตช้า ชะงักการโต มะละกอออกลูกน้อย ผลไม่ดก น้ำหนักไม่ดี ผลไม่โต ต้นมะละกอมีลักษณะไม่แข็งแรง ออนแอ ไม่ต้านทานต่อโรคและแมลงศัตรูพืช อาการดังกล่าว มีสาเหตุจาก มะละกอ ขาดธาตุหลัก ธาตุรอง ธาตุเสริม ที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโตของพืช โดยปกติแล้ว ธาตุหลัก N หรือไนโตรเจน หากมะละกอขาดธาตุหลักตัวนี้ จะสังเกตุได้ว่า ใบมะละกอจะเหลือง หรือใบมะละกอจะซีด ต้นโตช้า ใบโตไม่เต็มที่ สีจีดจาง และธาตุหลักตัว K หรือ โปแตสเซียมนั้น จะช่วยส่งเสริมกระบวนการเคลื้อนย้ายแป้งและน้ำตาล ที่ส่งผลต่อผลผลิต หรือการออกผลมะละกอนั้นเอง หากมะละกอ ได้รับ โปแตสเซียมไม่เพียงพอ จะออกผลน้อย ผลแคละ ลูกเล็ก ไม่สมบูรณ์ ไม่มีน้ำหนัก ส่วนธาตุรองและธาตุเสริมนั้น จำเป็นต่อความสมบูรณ์แข็งแรง และเกี่ยวกับการสร้างภูมิต้านทานต่อโรคและแมลงศัตรูพืช ซึ่งมีรายละเอียด ของธาตุแต่ละตัวอยู่มาก ว่า แต่ละธาตุรองธาตุเสริมนั้น ส่งผลอะไรกับมะละกอ แต่หากพืชไม่ขาดธาตุรองธาตุเสริม หรือมีอยู่เพียงพอ หรือให้ธาตุรองธาตุเสริมอย่างครบถ้วนได้ ตามความต้องการของต้นมะละกอ ต้นมะละกอ ก็จะมีความสมบูรณ์ แข็งแรง ต้านทานต่อโรคและแมลง ได้ผลผลิตสูงขึ้น การป้องกันปัญหาเหล่านี้ หรือ การจะเร่งให้มะละกอ โตไว ให้ผลผลิตสูง และมีภูมิต้านทานต่อโรคและแมลง ทำได้โดยให้ ปุ๋ย FK-1 ซึ่งเป็นปุ๋ยน้ำ ที่ประกอบด้วย ธาตุหลัก NPK และธาตุรอง ธาตุเสริม ที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโต และเสริมสร้างภูมิต้านทานต่อโรค ทำให้พืชเจริญเติบโตอย่างสมบูรณ์ และแข็งแรง

อาการ มะละกอใบจุด มะละกอใบไหม้ มะละกอใบเหี่ยว มะละกอใบด่าง มะละกอใบหงิก ส่วนมากแล้ว อาการเหล่านี้ มักเกิดจาก โรคพืช ที่มีสาเหตุจากเชื้อรา อาการเหล่านี้ ป้องกันได้ด้วย ไอเอส สารอินทรีย์ป้องกันและยับยั้งเชื้อรา

โรคที่เกิดกับมะละกอ และแมลงศัตรูมะละกอ

เพลี้ยไฟมะละกอ
เพลี้ยไฟเป็นแมลงขนาดเล็กมาก มี 6 ขา มีลำ ตัวแคบยาว สีเหลืองซีด เมื่อโตเต็มที่มีปีกยาวบนหลังจึงบิดได้และปลิวไปตามลมได้ด้วย มักพบระบาดในช่วงปลายฤดูฝนถึงต้นฤดูแล้ง อาการที่พบใต้ผิวใบจะแห้งเหี่ยว โดยเฉพาะเส้นกลางใบหรือขอบใบแห้งเป็นสีนํ้าตาลถ้าเป็นกับผลทำ ให้ผลกร้านเป็นสีนํ้าตาล ในฤดูฝนจะไม่ค่อยพบ

ไรแดงในมะละกอ
เป็นสัตว์ขนาดเล็กมี 8 ขา จะทำ ให้ผิวใบจะไม่เขียวปกติเกิดเป็นฝ้าด่าง ถ้าดูใกล้ๆจะพบตัวไรสีคลํ้าๆ อยู่เป็นจำ นวนมาก เดินกระจายไม่ว่องไว หรืออาจเห็นคราบไรสีขาวกระจายอยู่ทั่วไป แมลงศัตรูธรรมชาติคือด้วยเต่าเล็ก ตัวดำ ลำ ตัวรี ตัวอ่อนด้วงเต่าก็กินไรได้ดี

แมลงวันทองในมะละกอ
แมลงวันทองเป็นแมลงที่ทำ ลายผลไม้หลายชนิด โดยจะวางไข่ที่ผลขณะแก่ ทำ ให้หนอนที่ฟักเป็นตัว ทำ ลายเนื้อของผลเสียหาย เมื่ออยู่บนต้นหรือในขณะบ่มผลแมลงวันทองจะระบาดในช่วงเดือมีนาคมถึงเดือนพฤศจิกายน ซึ่งเป็นช่วงที่ดินชื้นตัวเต็มวัยจะขึ้นจากดินมาผสมพันธุ์กัน และวางไข่ได้หลายจิด ช่วงที่ทำ ความเสียหายให้กับเกษตรกรมากที่สุดคือ ระยะที่เป็นตัวหนอน มักจะพบในมะละกอสุกทำ ให้ผู้บริโภคเสียความรู้สึกในการรับประทานทางป้องกันคือ เก็บผลมีสีเหลืองที่ผิว 5% ของพื้นที่ผิวผล ไม่ปล่อยให้สุกคาต้น

เพลี้ยอ่อนมะละกอ 
เพลี้ยอ่อน เป็นแมลงดูดที่สำ คัญชนิดหนึ่งในมะละกอ สันนิษฐานกันว่าเป็นตัวถ่ายทอดโรคใบด่างเหลืองที่เกิดจากเชื้อไวรัส ซึ่งโรคนี้พบว่ากำ ลังเป็นกับมะละกอในแหล่งผลิตทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลาง

โรคใบด่างของมะละกอ
อาการที่เกิดกับต้นกล้ามะละกอจะแสดงอาการใบด่างผิดปกติ ใบมีขนาดเล็กลง สีซีดต่อมาใบร่วงและทำ ให้ต้นตายสำ หรับต้นที่โตแล้ว จะแสดงอาการโดยใบยอดเหลืองซีด ใบมีขนาดเล็กลง ก้านใบสั้น ใบด่างสีเหลืองสลับเขียว ส่วนต้นหรือก้านใบจะพบจุดหรือขีดสีเข้ม มะละกอจะให้ผลผลิต น้อยหรือไม่ได้ผลเลย

สาเหตุเกิดจากเชื้อปาปายาริงสปอทไวรัส ถ้าพบว่าเป็นโรคต้องโค่นทิ้งและไม่นำ มีดที่มีเชื้อไปตัดต้นดีเพราะจะทำ ให้เชื้อแพร่กระจายไปได้และฉีดพ่นยาป้องกันเพลี้ยอ่อน หรือเพลี้ยอื่นๆ บางชนิด เช่น เพลี้ยไก่ฟ้า ไม่ให้มาดูดกินนํ้าเลี้ยงจากต้นมะละกอที่ปกติ นอกจากนี้อาจใช้พันธุ์ต้านทานปลูกก็ได้

โรคราแป้งมะละกอ
อาการปรากฏบนใบและบนผลที่มีสีเขียว เกิดคราบฝุ่นของเชื้อราเป็นขุยสีขาวๆคล้ายแป้งที่บนใบ ก้านใบ และผล ใบอ่อนที่ถูกทำ ลายจะร่วงหรือใบเสียรูป ยอดชะงักการเจริญเติบโต ผลอ่อนมากๆ ถ้าเป็นโรคผลจะร่วง แต่ถ้าเป็นกับผลโตผลจะไม่ร่วงยังเจริญเติบโตได้ แต่ผิวจะกร้าน และขรุขระไม่น่าดู ส่วนที่ก้านนั้นมีสีเทาจาง ๆ แผลจะมีขอบเขตไม่แน่นอน

โรคนี้มีสาเหตุเกิดจากเชื้อรา Oidium sp. โดยเชื้อราจะสร้างสปอร์ปลิวไปตามลมแพร่ระบาดไปได้ไกล ๆ โรคนี้มักจะเกิดในปลายฤดูฝนหรือต้นฤดูหนาว

โรคมะละกอโคนเน่า
อาการของโรคพบทั้งที่ราก และโคนลำ ต้น อาการเน่าที่โคนต้นจะเน่าบริเวณระดับดิน แผลจะลุกลามมากขึ้น และจะปรากฏอาการที่ใบทำ ให้ใบเหี่ยวและเหลือง ยืนต้นตายหรือล้มได้ง่ายที่สุดเพราะเมื่อโคนลำ ต้นเน่า ก็หมายถึงภายในเนื้อเยื่อจะเน่าเละหมด ไม่มีส่วนแข็งแรงที่จะทรงตัวอยู่ได้โรคโคนเน่าเกิดจากเชื้อ Phytophthora plamivora พบเป็นมากในฤดูฝน เชื้อราเป็นพวกเชื้อราในดิน เมื่อมะละกอเจริญเติบโต เชื้อรานี้จะแพร่ระบาดได้รวดเร็ว เมื่อมีความชื้นสูงโดยสปอร์จะไหลไปกับนํ้าเข้าทำ ลายต้นอื่นถ้าหากมีนํ้าท่วมขังชื้นแฉะจะเป็นสาเหตุให้เกิดโรคนี้ได้ง่าย การจัดระบบปลูกให้มีการระบายนํ้าที่ดีจึงเป็นสิ่งจำ เป็น ฉะนั้น เมื่อปรากฏอาการของโรคควรถอน ขุดทำ ลาย

โรคแอนแทรคโนสมะละกอ
อาการที่ผลอ่อนจะเกิดจุดและเน่าเสียหาย ส่วนที่ผลแก่จะเกิดจุดแผลสีนํ้าตาลลุกลามเป็นวงกลม เมื่อผลใกล้สุกมีความหวานมากขึ้น และเนื้อเริ่มนิ่มอาการของโรคจะยิ่งลุกลามรวดเร็วและเป็นรุนแรง ลักษณะอาการที่เห็นได้ชัดคือแผลกลมนุ่ม และเป็นวงซ้อน ๆกัน เป็นได้ทั้งบนต้นและในระหว่างบ่มตลอดจนในช่วงวางขายในตลาด

สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาดเกิดจาก เชื้อรา Colletotrichum gloeosporieides (Glomerella cingulata) เชื้อราชนิดนี้ ทำ ลายทั้งใบอ่อนและผล ความสำ คัญและพบระบาดเสมออยู่ที่ผลสปอร์ของเชื้อราดังกล่าวจะแพร่ระบาดไปยังผลมะละกอในต้นเดียวกันและต้นอื่น ๆ ตลอดจนในภาชนะบรรจุผลมะละกอได้โดยง่าย โดยอาศัยอาการสัมผัสติดไปหรือลมเป็นพาหนะนำ เชื้อโรคไป

อ้างอิง

sites.google.com/site/papayazap/rokh-laea-maelng-thi-keid-kab-malakx

hiveminer.com/Tags/papaya,powdery/Recent

ส่งความคิดเห็น