โรคเปลือกแห้ง ในยางพารา

โรคในยางพารา

โรคเปลือกแห้ง หรืออาการเปลือกแห้งยางพารา (Tapping  panel  dryness) ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่นอน แต่มีรายงานว่าเป็นความผิดปกติทางสรีรวิทยาของต้นยางพาราที่ถูกชักนำโดยหลายปัจจัย อาทิ การใช้ระบบกรีดหักโหม การใช้สารเคมีเร่งน้ำยาง ความผิดปกติของพันธุ์ยาง และสภาพแวดล้อม และยังไม่สามารถตรวจพบว่าเกิดจากเชื้อโรคใด จึงอาจถือว่าไม่ใช่โรคยาง แต่เป็นอาการหนึ่งของต้นยางพาราที่ไม่มีน้ำยางหรือเปลือกแห้ง นั่นเอง

ลักษณะอาการ

น้ำยางจางลง หลังจากกรีดยางแล้วน้ำยางแห้งเป็นจุด ๆ อยู่ตามรอยกรีดยาง เปลือกยางเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อน และแยกจากกันเป็นขั้วๆ ถ้ายังกรีดต่อเปลือกยางจะแห้งสนิท เปลือกใต้รอยกรีดแตก ขยายบริเวณจนถึงพื้นดินและหลุดออก

การป้องกันและแก้ไข

1. หากต้นยางพาราเริ่มแสดงอาการเปลือกแห้งให้หยุดกรีด(เฉพาะต้นที่แสดงอาการเปลือกแห้ง)ทันที อย่างน้อย 6-12 เดือนหรือจนกว่าน้ำยางจะไหลเป็นปกติ
2. ใส่ปุ๋ยบำรุงต้นยางพาราตามคำแนะนำของสถาบันวิจัยยาง ปีละ 2 ครั้ง
3. ใช้ระบบกรีดให้เหมาะสมกับพันธุ์ยางและไม่กรีดหักโหมติดต่อกันเป็นเวลานาน
4. ไม่ควรใช้สารเคมีเร่งน้ำยางสำหรับสวนที่พบต้นยางเริ่มแสดงอาการเปลือกแห้ง

อ้างอิง : โรคและศัตรูยางพาราที่สำคัญในประเทศไทย, สถาบันวิจัยยาง กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์, 2549
อ้างอิง : http://www.live-rubber.com/

ส่งความคิดเห็น