ทองมา เปรียบยิ่ง

data-ad-format="autorelaxed">

ภูมิหลัง

ทองมา เปรียบยิ่ง เป็นบุตรชายคนโต จากพี่น้อง ๗ คน ของพ่อดิน และแม่ลุน เปรียบยิ่ง ปัจจุบันอายุ ๕๐ ปี ปัจจุบันอาศัยอยู่ บ้านเลขที่ ๒๐ หมู่ที่ ๑๒ บ้านโดนเลงใต้ ต.ทมอ อ.ปราสาท จ. สุรินทร์
หลังจบการศึกษาภาคบังคับในสมัยนั้น ทองมาก็ได้ออกมาช่วยครอบครัวทำนาและใช้วิถีชีวิตชนบทมาตั้งแต่บัดนั้น

จวบจนย่างเข้าวัยหนุ่ม อายุได้ ๒๒ ปี ทองมาเปลี่ยนวิถีชีวิตมาเป็น “นายฮ้อย” ค้าควายอยู่ที่จังหวัดชลบุรี แต่ทำได้เพียง ๑ ปี ก็ย้อนกลับมาสู่วิถีชีวิตแบบเดิม พ.ศ. ๒๕๓๖ ได้ สมรสกับนางประสพ เปรียบยิ่ง มีบุตรและธิดารวม ๓ คน

วิถีเกษตร

ก่อนปี ๒๕๓๔ ครอบครัวของทองมา ยังคงทำนาเชิงเดี่ยวอยู่ แต่หลังจากนั้น เมื่อมีโครงการ คสป. เข้ามารับซื้อข้าวในหมู่บ้าน ซึ่งบ้านทะมอจะมีข้าวชนิดหนึ่งซึ่งที่อื่นไม่มี คือข้าวเนื้ออ่อน และก็ได้ชักชวนชาวบ้านให้หันมาทำนาโดยเน้นการพึ่งพาตนเองให้มากที่สุด ใช้วัตถุดิบที่มีในธรรมชาติ เช่น ปุ๋ยคอก ปุ๋ยหมัก โดยไม่ต้องพึ่งพาปัจจัยภายนอกจำพวกปุ๋ยหรือสารเคมีกำจัดศัตรูพืช
การปฏิบัติในแนวทางนี้ นอกจากจะทำให้คุณภาพของดินดีขึ้นแล้ว ผลผลิตที่ได้ยังปลอดจากสารเคมีทุกชนิด อีกประการหนึ่งที่สำคัญคือ ถือเป็นการลดต้นทุนการผลิตไปในตัว
เข้าสู่โครงการนำร่องฯ

ปี ๒๕๔๔ ทองมาได้เข้าร่วมโครงการนำร่องฯ โดยพื้นที่ที่ทองมาอาศัยอยู่และพื้นที่ทำกินนั้น อยู่ในผืนเดียวกัน โดยแบ่งเป็นที่อยู่อาศัย ๑ งาน และพื้นที่เข้าร่วมโครงการ ๑๒ ไร่ นอกเหนือไปจากนั้น ก็มีแปลงสำหรับทำนาอินทรีย์และทำเกษตรแบบพึ่งตนเอง ๒๐ ไร่

การเข้าร่วมโครงการนำร่องฯ ทำให้มีโอกาสได้ไปศึกษาดูงานของเกษตรกรตัวอย่างที่ประสบความสำเร็จจากการทำ นาธรรมชาติ, นาอินทรีย์ หลายๆ คน เช่น พ่อคำเดื่อง ภาษี ปราชญ์ชาวบ้าน ซึ่งได้รับการยอมรับว่าเป็นนักปฏิบัติแห่งยุคสมัย ที่กิ่งอำเภอแคนดง จ.บุรีรัมย์ อีกทั้งพ่อเชียง ไทยดี ปราชญ์นักวิจัยชาวบ้าน จากอำเภอศีขรภูมิ จังหวัดสุรินทร์ การได้เห็น ได้สัมผัส ได้พูดคุย แลกเปลี่ยนประสบการณ์นี่เอง ทำให้ได้แนวคิดมาปรับประยุกต์ใช้กับผืนนาของตนเอง

นอกเหนือจากความรู้และประสบการณ์หลากหลายที่ได้รับจากโครงการฯ ทั้งทางตรงและทางอ้อมแล้ว การช่วยเหลือเกื้อหนุนปัจจัยการผลิตอื่นๆ ที่ได้รับก็คือ ได้รับงบประมาณอุดหนุนสำหรับพัฒนาแหล่งน้ำเพื่อการเกษตร การทำโรงเรือนสำหรับเลี้ยงสัตว์

ใน พื้นที่ทำกินของทองมา มีบ่อน้ำจำนวน ๓ บ่อ ซึ่งเพียงพอสำหรับทำการเกษตรตลอดทั้งปี ทำให้มีผลผลิตทางการเกษตรหมุนเวียนสำหรับบริโภคในครัวเรือนตลอดทั้งปี
พืชผักสวนครัว จำพวก ตะไคร้ กระเพราะ โหระพา พริก ขิง ข่า ฯลฯ และไม้ผลจำพวกมะม่วง กล้วย กะท้อน จึงมีให้ได้เก็บกินสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปในแต่ละฤดูกาล เหลือจากนั้นก็นำไปขายนำรายได้สู่ครอบครัวในอีกทางหนึ่ง นอกจากนี้แล้วยังมีพืชจำพวกสมุนไพรอีกด้วย

ประการสำคัญคือ ทองมาสามารถประคบประหงมไม้ผลชนิดหนึ่ง ซึ่งชาวสุรินทร์โดยทั่วไปมีความเชื่อว่า ไม่มีทางปลูกได้ นั่นคือ “เงาะโรงเรียน”

ทองมาและครอบครัวสามารถเก็บผลผลิตบริโภคร่วม ๓ ปีแล้ว นี่เป็นอีกหนึ่งความสำเร็จของเกษตรกรจังหวัดสุรินทร์ ที่ทะลายกำแพงความเชื่อของคนทั่วไปได้ โดยการปฏิบัติและเอาใจใส่ ซึ่งนั่นก็หมายความว่า หากพื้นที่ของทองมาปลูกเงาะได้ พื้นที่อื่นๆ ในจังหวัดสุรินทร์ก็น่าจะปลูกเงาะได้เช่นเดียวกัน หากเกษตรกรมีความเอาใจใส่อย่างจริงๆ จังๆ

ถ่ายทอด ภูมิปัญญา

จากองค์ความรู้และประสบการณ์ทั้งหลายที่มีทองมามีอยู่นั้น ก็ไม่ได้เก็บไว้แต่เพียงผู้เดียว ยังถ่ายทอดสู่เพื่อนเกษตรกรทั้งในและนอกกลุ่มของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นความรู้ด้านการปรับปรุงบำรุงดิน การวิเคราะห์สภาพพื้นดินว่าเหมาะสมกับการปลูกพืชชนิดไหน ถือได้ว่าทองมาเป็นนักวิจัยชาวบ้านอีกคนหนึ่งที่กำลังมีผลงานเป็นที่ยอมรับ

ความภูมิใจของ ครอบครัว

ถึงแม้ว่าทองมาและภรรยาจะจบการศึกษาเพียงขั้นพื้นฐาน และประกอบอาชีพเกษตรกรรมมาตลอดชีวิต แต่สิ่งหนึ่งซึ่งสร้างความภาคภูมิใจให้แก่ครอบครัวของทั้งคู่ นั่นก็คือ ลูกๆ แต่ละคนไม่สร้างความผิดหวังให้กับตน

ธิดาคนโต ปัจจุบันรับราชการครู ส่วนบุตรชายคนที่ ๒ กำลังศึกษาต่อในระดับปริญญาโทในสายงานด้านเกษตรกรรม อยู่ที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้ จังหวัดเชียงใหม่ ส่วนบุตรีคนสุดท้องก็กำลังศึกษาอยู่ในระดับมัธยม

การทำเกษตรธรรมชาติ ก็สามารถส่งลูกเรียนสูงๆ ได้เช่นกัน นี่คืออีกผลผลิตหนึ่งทั้งคู่ภาคภูมิใจ
ตลอดระยะเวลากว่า ๑๐ ปี ในวิถีเกษตรแบบธรรมชาติ ที่เน้นการพึ่งพาปัจจัยภายในและลดการพึ่งพาปัจจัยภายนอกให้น้อยที่สุด เท่าที่จะทำได้ ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ไม่เพียงแต่จะสร้างความสมดุลให้คืนสู่ธรรมชาติแล้ว ยังนำความสุขมาสู่ครอบครัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ในอีกทางหนึ่ง

นี่คือ ความสำเร็จของครอบครัวนายทองมา เปรียบยิ่ง

อ้างอิง : http://www.kradandum.com/people/people_05.htm

สุขสันตร์
[email protected]
ดีมากครับ

28 ก.พ. 2554 , 10:11 PM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

ปริญญา
[email protected]
เมื่อใจเรียกร้องในสิ่งที่ต้องการที่ไม่ใช่ความร่ำรวยเงินทอง แต่มันเป็นความสุขที่ได้ทำได้เห็นกับสิ่งที่เป็นธรรมชาติและได้พัฒนาปรับปรุงในสิ่งที่มีอยู่แล้วให้เกิดเป็นผลสำเร็จ ก็จะเกิดความสุข โดยที่ไม่ต้องไปแสวงหาความร่ำรวยเงินทอง ซึ่งอาจจะเป็นไปได้อยากแท้สำหรับชีวิตเรา ขอให้ทุกท่านร่ำรวยกับความสุขที่ละมุนละไมจากการทำเกษตรผสมผสาน ขอบคุณครับ
17 ม.ค. 2554 , 11:19 PM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

อุดมพร ทองพีระ
[email protected]
สุดยอดของความสุขที่แท้จริง ผมคนหนึ่งล่ะกำลังมองหาความสุขแบบนี้อยู่
16 ม.ค. 2554 , 06:02 AM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

ศิริรัตน์ ยืนยง
[email protected]
พี่น้องเอ๋ย กลับมาอยู่บ้านเฮาเด้อ มีความสุขหลายๆ
10 ธ.ค. 2553 , 04:46 AM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

ปริญญา
[email protected]
เป็นตัวอย่างที่ดีมากครับ ถ้าผมทำได้สักครึ่งหนึ่งของท่านก็คงจะมีความสุขมากถ้ามีโอกาสจะไปเยี่ยมชม
04 พ.ย. 2553 , 07:21 AM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

jackky
[email protected]
dddddddddddddddddddddddddddddddddddddd
15 ก.ย. 2553 , 01:56 AM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

เด็กอุดร อคิราภ์
[email protected]
เยี่ยมมากค่ะหนูก็เป็นลูกชาวนาเหมือนกันแต่ที่บ้านไม่ค่อยเน้นเรื่องนี้เท่าไหร่นัก ที่บ้านหนูทำนาปีส่วนมากแล้วทุกคนในบ้านจะทำแต่หนูไม่ได้ทำหรอกค่ะ เพราะว่าการบ้านเยอะเหลือเกิน นี่ที่หนูได้เข้ามาอ่านก็เพราะหนูต้องเอาไปพรเซ้นต์ให้เพื่อนๆฟัง ยังไงก็ขอผลงานของคุณไปเล่าให้เพื่อนๆฟังหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
07 ส.ค. 2553 , 10:42 PM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

ต๊อก เมืองฝาง
[email protected]
น่ายกย่องและนำไปปฎิบัติ ทนทำงานในกรุงอีก 2 - 3 ปี ก็จะเป็นชาวนาเต็มขั้นแล้วครับ
เบื่อแล้วชีวิตจอมปลอมที่กทม.
04 ส.ค. 2553 , 11:18 PM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

ประจวบ คะเชนรัมย์
[email protected]
เป็นแบบอย่างที่ดีมากๆสำหรับคนชนบทอย่างพวกเรา ผมเป็นคนบุรีรัมย์ที่เป็นลูกชาวนาเต็มร้อยแต่ชีวิตไม่เคยได้ทำนาอย่างจริงจัง เพราะไม่เคยเห็นคนทำนาแล้วรวยมีแต่หนี้ เลยมาเป็นขี้ข้าเขาในโรงงานตอนแรกก็ดี ทำโรงงานฝนไม่แล้งแต่ต้องทำทุกวัน ได้รับเงินทุกเดือนแต่ตอนนี้ผมได้เห็นและได้อ่านสิ่งที่ท่านเขียนลง ทำให้ผมอยากกลับไปอยู่ชนบท อย่างน้อยผมก็ไม่ต้องจากลูกจากพ่อแม่มาห่างไกล ทำนาก็มีกินได้ ลูกก็มีความอบอุ่น โรงงานทำให้ผมสูญเสียความเป็นตัวตน เสรีภาพ โรงงานให้การแข่งขัน เห็นแก่ตัว ผมดีใจที่ผมได้อ่านสิ่งดีๆที่ท่านลง ผมทำนาก็มีกินได้ ถ้ารู้จกพอเพียงที่สำคัญผมจะได้อยู่ดูแลลูกได้ทุกวันเขาจะได้ไม่เกเรเพราะพ่อแม่มัวแต่หาเงิน เงินไม่สามารถทำให้ลูกดีได้จริงๆ ขอบคุณที่ชี้ทางให้กรรมกรโรงงานได้หูตาสว่าง ขอบคุณครับ
04 ส.ค. 2553 , 05:32 AM  e

0 ชอบ

|

0 ไม่ชอบ

ส่งความคิดเห็น